Een maand na terugkomst in Nederland

Op dit moment ben ik weer een dikke maand terug in Nederland. Nog steeds zit ik met mijn hoofd nog half in Beijing… Uiteraard door al het moois wat ik meegemaakt heb, met name het Chinese publiek bij de wedstrijden en de sfeer bij de wedstrijden door dit uitzinnige publiek, maar natuurlijk ook het winnen van de medaille en alles wat er daarna gebeurde. Want dat is best hectisch allemaal!

18 september terug in Nederland, op Schiphol nog een paar keer geinterviewd, en de 19e meteen naar Den Haag, de Koningin, het stadhuis in Den Haag en Pauw & Witteman. De dag erna heb ik vooral geslapen 😛 maar een dag later hadden m’n ouders een borrel voor hun buurtbewoners georganiseerd dus daar moest ik uiteraard ook bij zijn (lekker biertje = nooit verkeerd!). Ook als bedankje voor het grote bord dat deze buurtbewoners gemaakt hadden en in de tuin van m’n ouders gezet hadden. Erg leuk!

De weken erna waren ongelofelijk… Veel geinterviewd en ook veel gehuldigd. Op het gemeentehuis in Utrecht (mijn woonplaats), op het gemeentehuis in Nieuwegein (een van mijn twee tafeltennisclubs) en bij de tafeltennisclub VTV Nieuwegein ben ik gehuldigd. Bij VTV ben ik ook nog benoemd tot ‘Lid van Verdienste’, natuurlijk een grote eer!

Verder heb ik ook heel veel kaarten, mail en vooral bloemen gehad! 😀 Niet alleen van bovenstaande huldigingen trouwens. In mijn eerste uit-wedstrijd van de competitie tegen Bijmaat (Huizen) werd ik door deze club toegesproken en ook verwend met een bos bloemen. En een dag later was ik de blikvanger op het toernooi van tafeltennissers met een handicap in Amersfoort, waarbij ik ook door de organiserende vereniging GSVA en ook door de voorzitter van de tafeltennissers met een handicap toegesproken werd en van beiden ook een bloemetje kreeg. Een week later tijdens de interland Nederland – Belgie (die Belgie won) werden Kelly en ik in het zonnetje gezet door de NTTB en ook door de organiserende vereniging van de interland, Wanzl-Belcrum uit Breda, en kregen we weer bloemen 😉 Daarnaast ontving ik ook veel bloemen van diverse instanties en organisaties die weinig of niets te maken hebben met tafeltennis en ook van familie, vrienden, buurtgenoten. Mijn moeder vond het fantastisch allemaal! Alle bloemen gaan immers naar mijn ouders, aangezien hun huis groter is en zij meer vazen hebben. Tja, mijn kamer is maar 18 vierkante meter… (en ik heb nul vazen..)

En wat doe ik verder? Allemaal verschillende dingen en dingetjes. Ik ben al weer begonnen met competitie, ik heb eindelijk weer tijd voor vrienden en familie (hoera!), ik ben weer eens naar mijn andere clubje Otio in Bunnik (mijn ‘oude’ clubje) geweest, ik ben nog steeds bezig met mailtjes en reacties i.v.m. medaille en verder word ik hier en daar gevraagd om ergens aanwezig te zijn als ‘publiekstrekker’ of iets dergelijks. En nog steeds af en toe een interviewtje. Heel leuk is het allemaal, maar heel hectisch.

De meest bijzondere dingen waar ik voor gevraagd ben/was i.v.m. mijn Paralympische optreden en die ik gedaan heb/nog ga doen in chronologische volgorde:

* te gast in een sportprogramma live op de radio bij Radio 9 in IJsselstein.
* kinderen uit de brugklas van middelbaar onderwijs in Nieuwegein/IJsselstein kennis laten maken met tafeltennis, samen met twee clubgenoten van VTV. Deze kinderen hebben als sportinstuif gekozen voor tafeltennis en m’n club VTV verzorgt deze tafeltennisinstuif (gedurende 4 weken een uurtje op de middag).
* de sportprijzen uitreiken tijdens een grote sportdag in Zwolle voor mensen met een verstandelijke of meervoudige handicap.
* aanwezig zijn bij het jubileum van een kunstgalerie in Numansdorp en tafeltennissen met leden van de plaatselijke club in Numansdorp en ook met mensen uit het publiek, die hiervoor een kleine donatie moesten doen. De donaties voor het tafeltennis was een onderdeel van de opbrengst van deze hele jubileumdag. Deze jubileumdag waren er diverse activiteiten, een grote kunstveiling en dan het tafeltennis met mij en alle opbrengsten van deze jubileumdag gingen naar het goede doel: de stichting Spieren voor Spieren.
* te gast in een sportuitzending van het ROC in Ede. Het maken van deze live sportuitzending is voor deze studenten een onderdeel van hun opleiding (deze uitzending is dus niet gepubliceerd).
* meewerken aan een portrettenserie van een fotografe in opleiding en aan een portret van klei van een kunstenares
* te gast samen met selectiegenoot Gerben Last bij een speciale eenmalige uitzending van Holland Sport. Deze live uitzending werd geregiseerd door studenten van de School van Journalistiek in Utrecht en was onderdeel van de opleiding van deze studenten. Ondanks dat dit een eenmalige uitzending is (die ook niet gepubliceerd zal worden op tv), was er verder geen verschil met de ‘echte’ Holland Sport qua opbouw van de uitzending, decor, gasten of duur van de uitzending. Gerben en ik hebben eerst een aantal minuten getafeltennist en zijn daarna ook geinterviewd door Matthijs van Nieuwkerk.

* morgen als Paralympisch medaillewinnaar aanwezig zijn bij het gala van Fonds Gehandicaptensport in het Olympisch Stadion in Amsterdam.
* in de maand november en december enkele lezingen geven

Jullie begrijpen wat voor een bijzondere, hectische en mooie periode ik op dit moment aan het beleven ben… Heel erg mooi allemaal. Een beetje onwerkelijk ook soms. Ik bedoel, dat dat allemaal komt door die ene medaille..! En dat terwijl ik in mei nog dacht dat ik me misschien niet gekwalificeerd had! Bizar hoe een leven kan wenden… Wat een ongelofelijk mooi einde van mijn topsportleven… Daarom wil ik hier echt van genieten. Werken kan ik altijd nog 😉

Home

2 reacties | 2 reactions op “Een maand na terugkomst in Nederland”

  1. Nico Blok » Blog Archive » filmpjes zegt:

    […] « Een maand na terugkomst in Nederland […]

  2. Ineke en Jan Jansen zegt:

    Hoi Nico,

    Go, wat zit daar ontzettend veel aan vast allemaal. Maar wel geweldig om dat allemaal mee te maken. Ben benieuwd of je Arnold vanavond ziet. Hij dacht dat jij bij OTIO zou zijn vanavond en hij zou er misschien ook naar toe gaan. Hoor ik nog wel van hem.
    Nou, veel succes nog verder en geniet voorlopig maar lekker van alles.

    Groeten van Ineke en Jan Jansen.